Για μια γενιά όπως είναι η GenZ που τυπικά μεγάλωσε online, η αγάπη δεν είναι πια μόνο συναίσθημα, είναι και data. Η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει τον τρόπο που γνωριζόμαστε, που νιώθουμε, που επιλέγουμε. Αλλάζει τη ρομαντική σκηνή, συχνά αθόρυβα, και αναδιαμορφώνει τι σημαίνει να είσαι κοντά σε κάποιον.
Η Gen Z είναι η πρώτη γενιά που δεν έμαθε απλώς να χρησιμοποιεί την τεχνολογία, αλλά μεγάλωσε μέσα της. Από τα πρώτα τους smartphone μέχρι τις πρώτες τους σχέσεις, οι νέοι της Gen Z ζούμε μια ερωτική ζωή βαθιά επηρεασμένη από τον ψηφιακό κόσμο. Και πλέον, με την τεχνητή νοημοσύνη να εισβάλλει σε κάθε πλευρά της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, το dating μετατρέπεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό και γίνεται υβριδικό, αλγοριθμικό, προσωποποιημένο.
AI dating apps: Ο αλγόριθμος ως νέος «έρωτας από την πρώτη ματιά»
Τα dating apps δεν είναι νέα, αυτό που είναι καινούργιο όμως, είναι ο τρόπος που η AI διαμορφώνει την εμπειρία τους. Από αλγόριθμους που επιλέγουν προφίλ με βάση τη συμπεριφορά μας, μέχρι εφαρμογές που δημιουργούν «προσωποποιημένες» εισαγωγές, ice-breakers ή ακόμη και βελτιστοποιημένες φωτογραφίες, η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται ο αόρατος σύμβουλος πίσω από κάθε swipe. Για τη Gen Z, που έχει συνηθίσει να βρίσκεται σε διαρκή προσαρμογή στις εξελίξεις της τεχνολογίας, αυτό φαίνεται φυσικό. Πολλοί μάλιστα λένε πως νιώθουν ότι η AI «γνωρίζει τις προτιμήσεις τους» καλύτερα από τους ίδιους. Μπορεί όμως ένας αλγόριθμος να καταλάβει το συναίσθημα; Ή απλώς το προβλέπει;
Από την αυθεντικότητα στο curated self
Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που αναδεικνύονται είναι η σχέση μεταξύ αυθεντικότητας και εικόνας. Η AI βοηθά τους χρήστες να διορθώνουν φωτογραφίες, να προτείνουν περιγραφές που «ταιριάζουν στον χαρακτήρα τους» ή να βελτιώσουν την επικοινωνία τους. Όμως αυτό δημιουργεί ένα νέο είδος «ψηφιακού εαυτού» που είναι πιο soft, πιο προσιτός και social-friendly, αλλά όχι απαραίτητα πιο πραγματικό.
Η Gen Z δίνει τεράστια σημασία στην αυθεντικότητα, αλλά ταυτόχρονα ζει σε πλατφόρμες που ζητούν εξιδανίκευση. Η AI ενισχύει αυτή τη διπλή πίεση και από τη μία προσφέρει τα εργαλεία για να είσαι καλύτερα παρουσιασμένος στην άλλη πλευρά, από την άλλη δυσκολεύει το να είσαι απλά εσύ, χωρίς εφέ και εντυπωσιασμούς.
Η AI ως συναισθηματική υποστήριξη ή ως υποκατάστατο;
Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός νέων χρησιμοποιεί εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης ως emotion companions και chatbots που ακούν, κατανοούν, απαντούν με ενσυναίσθηση και αλλοιώνουν το συναίσθημα και την ίδια την πραγματικότητα. Για πολλούς, αυτό προσφέρει ασφάλεια και είναι ένας χώρος χωρίς κρίση, χωρίς το άγχος της απόρριψης, χωρίς την ανάγκη να «παίξεις ρόλο». Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Όταν μια μηχανή μαθαίνει να αντιγράφει την ανθρώπινη τρυφερότητα, πώς επηρεάζεται η πραγματική συναισθηματική συνάντηση; Μήπως η ευκολία του «τέλειου ψηφιακού συνομιλητή» κάνει τις πραγματικές σχέσεις να φαίνονται χαοτικές ή απαιτητικές ή ίσως και ανούσιες;
Για τη Gen Z, που συχνά παλεύει με άγχος, ανασφάλεια και κοινωνική κόπωση, η AI μπορεί να λειτουργήσει ως καταφύγιο αλλά και ως παγίδα, αν αρχίσει να αντικαθιστά την ανάγκη για ανθρώπινη επαφή.
AI-influenced flirting: Έρωτας, αλλά με prompts
Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, ακόμη και το φλερτ μπορεί να γίνει optimized και το κατάλληλο ανάλογα με τον «πελάτη». Οι εφαρμογές προτείνουν πράγματα όπως: τι να πεις σε ένα πρώτο μήνυμα, πώς να χτίσεις μια συζήτηση, ποια ώρα έχεις τις περισσότερες πιθανότητες να λάβεις απάντηση, ποιες φωτογραφίες έχουν μεγαλύτερη επιτυχία. Για κάποιους, αυτό λειτουργεί ως ενίσχυση αυτοπεποίθησης. Για άλλους, μοιάζει με «συναισθηματική αυτοματοποίηση». Το μεγάλο ερώτημα είναι: «Όταν η AI παρεμβαίνει σε κάθε βήμα του ρομαντικού παιχνιδιού, τι μένει αυθεντικό; Και τελικά πόσο ανθρώπινη και αυθόρμητη είναι αυτή η εμπειρία».
Η Gen Z είναι λιγότερο δεσμευτική, αλλά περισσότερο συναισθηματικά συνειδητοποιημένη από τις προηγούμενες γενιές και αναζητά σχέσεις που ταιριάζουν σε έναν τρόπο ζωής γρήγορο, ευέλικτο, πολύπλευρο. Η AI έρχεται να υποστηρίξει αυτή την ανάγκη, φιλτράροντας επιλογές, απλοποιώντας την επαφή, μειώνοντας τον χρόνο.Όμως ταυτόχρονα κάνει και κάτι άλλο: Με τόσες επιλογές, η σταθερότητα γίνεται δυσκολότερη. Ο μεγάλος πειρασμός του «ίσως υπάρχει κάποιος ακόμη καλύτερος» δημιουργεί ένα διαρκές αίσθημα προσωρινότητας. Και τώρα σε αυτή την τεχνολογική εποχή πού οδηγείται ο έρωτας; Η τεχνητή νοημοσύνη δεν αντικαθιστά τον έρωτα, αλλά τον μεταλλάσσει. Για τη Gen Z, το dating γίνεται πιο εξατομικευμένο,πιο γρήγορο, πιο συναισθηματικά υποστηριζόμενο, αλλά και πιο περίπλοκο.
Η πρόκληση είναι να χρησιμοποιούν τα εργαλεία της τεχνολογικής εξέλιξης χωρίς να χάνουν την ουσία, τη μαγεία της αβεβαιότητας, τη χαρά της προσπάθειας, την ομορφιά της ανθρώπινης ατέλειας. Γιατί εν τέλει, όσο εξελιγμένος κι αν γίνει ένας αλγόριθμος, υπάρχει κάτι που δεν θα καταλάβει ποτέ πλήρως και αυτό είναι το χάος της ανθρώπινης καρδιάς όταν ερωτεύεται και αυτό είναι που κάνει τον έρωτα αληθινό και την επαφή ουσιαστική.
