Η νέα κωμωδία-δράμα του Νόα Μπάουμπακ στο Netflix έχει βάλει για στόχο τα βραβεία αλλά δεν βρίσκει τις καρδιές μας.
Η νέα ταινία του Νόα Μπάουμπακ (Frances Ha, White Noise), εμφανίζεται ως συνέχεια των διαχρονικών θεματικών με τις οποίες ασχολείται ο Αμερικανός σκηνοθέτης. Για τρεις δεκαετίες, ο Μπάουμπακ αφηγείται ιστορίες ανδρών που παλεύουν με τη σταδιακή εισβολή της ενηλικίωσης. την αποτυχία, την πικρία, λαι τον φόβο ότι οι καλύτερες μέρες χαθεί.
Στο ‘Jay Kelly’, ξανά για το Netflix, ο δημιουργός επαναπροσδιορίζει αυτά τα μοτίβα μέσα από μία φιγούρα εμφανώς εμπνευσμένη από τον πρωταγωνιστή της: ο Τζορτζ Κλούνεϊ υποδύεται τον Τζέι Κέλι, έναν υπέρλαμπρο σταρ του Χόλιγουντ που πλησιάζει το απόγειο του προσωπικού του μύθου ενώ αντιμετωπίζει το ανθρώπινο κόστος που άφησε πίσω του.
Με τη στήριξη του αφοσιωμένου του μάνατζερ, Ρον (Άνταμ Σάντλερ), και μέσα από ένα ζόρικο περιστατικό που ίσως το βάλει για λίγο καιρό στο spotlight των ειδήσεων για τους λάθος λόγους (ένας καβγάς με έναν παλιό συμμαθητή στη σχολή υποκριτικής), ο ηθοποιός παρατάει τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας του και ξεκινά ένα ταξίδι αυτογνωσίας στη Γαλλία και την Ιταλία, ακολουθώντας τη μικρότερη κόρη του που τη βλέπει να μεγαλώνει και να μην την έχει ζήσει όσο θα ήθελε.
Ίσως αυτό το ταξίδι θα τους φέρει πιο κοντά; Έχει να μπει πολλά χρόνια σε ένα τρένο, συνήθως ταξιδεύει με ιδιωτικά τζετ. Με την ευκαιρία, στην Ιταλία θα παραλάβει και ένα βραβείο για την συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο. Είναι καλός πατέρας; Μήπως είναι πολύ αργά, τη στιγμή που η κόρη του ξεκινάει τη νέα της ζωή στο πανεπιστήμιο;
Και κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι του, αρχικά στη Γαλλία και στη συνέχεια στην Ιταλία, με τον σταρ του σινεμά να περιτριγυρίζεται από κάθε λογής μανατζαρέους, ατζέντηδες, studio executives, θαυμαστές και δημοσιοσχετίστες, που δεν τον αφήνουν να ανασάνει ούτε λεπτό. Μήπως αυτό θέλει; Να βρει χρόνο για να ανασάνει και να ξεφύγει για λίγο από όλα αυτά; Ή όλα αυτά, η προσοχή, τα βραβεία και η δόξα, είναι το οξυγόνο του;
Ο Άνταμ Σάντλερ σαν μάνατζερ, μάλλον στον πιο άοσμο ρόλο του, παίζει σαν να βαριέται. Ίσως έχει μπουχτίσει να περιφέρεται μία ζωή γύρω από τον σταρ, μόνο που είναι αυτός ο πελάτης που του φέρνει φαγητό στο οικογενειακό τραπέζι και ζει μία προνομιούχα ζωή. Ούτε ο ίδιος βρίσκει χρόνο για τις κόρες του που επίσης μεγαλώνουν. Είναι τέτοια η φύση της δουλειάς. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Μετά από τόσα χρόνια, είναι φίλοι οι δυο τους ή είναι ένας άνθρωπος παγιδευμένος να υπηρετεί τον μεγάλο σταρ;
Η χημεία μεταξύ Τζορτζ Κλούνεϊ και Άνταμ Σάντλερ σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ δεν ξέρουμε αν ο Τζορτζ Κλούνεϊ παίζει κάποιον ρόλο ή τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν απέχει πολύ αυτό. Είναι ένας σταρ που μεγαλώνει όμορφα και δεν έχει ξεθωριάσει ακόμα, έχει αυτοπεποίθηση αλλά είναι και ευάλωτος. Προλαβαίνει να διορθώσει τα προσωπικά του ζητήματα, να κάνει ενδοσκόπηση; Παίζει με βάθος και φινέτσα, κλασικός Κλούνεϊ, μόνο που η ταινία δεν έχει να προσφέρει κάτι άλλο. ‘Not great, not terrible’ όπως θα έλεγε κάποιος στο… Τσερνόμπιλ.
Το ότι και αυτή η ταινία έτυχε θερμής υποδοχής και standing ovation αρκετών λεπτών στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας δεν μας έκανε εντύπωση. Είναι τόσο glossy, κομμένη και ραμμένη για τα μεγάλα κινηματογραφικά βραβεία αλλά αμφιβάλλουμε ότι θα κερδίσει τις καρδιές του κοινού.
