Η ιστορία του ευγενικού ληστή που κρυβόταν για μήνες σε ένα κατάστημα παιχνιδιών, είναι πιο ευφάνταστη από κάθε κινηματογραφικό σενάριο.
Με τη μοναδική ματιά του βραβευμένου σκηνοθέτη Derek Cianfrance (Blue Valentine, The Place Beyond the Pines, I Know This Much Is True), ο οποίος μετατρέπει μια true-crime ιστορία σε ένα κινηματογραφικό υβρίδιο εγκλήματος, ρομάντσου και σκοτεινής κωμωδίας, και πρωταγωνιστή τον Channing Tatum σε μία από τις πιο μεγάλες μεταμορφώσεις της καριέρας του και την Kirsten Dunst σε έναν ρόλο-κλειδί, το ‘Roofman’ είναι η μεταφορά μίας απίθανης αληθινής ιστορίας στη μεγάλη οθόνη. Απολαυστικός και ο Peter Dinklage στο ρόλο του υπεύθυνου του καταστήματος παιχνιδιών.
Η ταινία μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες στην Ελλάδα και παρακάτω βλέπουμε το trailer.
Ποια είναι η πραγματική ιστορία πίσω από το ‘Roofman’; Ακολουθούν spoilers για όσους δεν έχουν δει την ταινία.
Ο Jeffrey Allen Manchester (ο Channing Tatum στην ταινία) δεν είναι ο τυπικός κακοποιός. Δεν είναι μύθος, αλλά η ζωή του μοιάζει σχεδόν μυθιστορηματική. Γεννημένος στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια το 1971, υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό, στη μονάδα 82nd Airborne, μαθαίνοντας πειθαρχία, μηχανικές δεξιότητες, γνώσεις που αργότερα θα χρησιμοποιούσε με εντελώς απρόσμενους τρόπους και σκοπό.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90, ο Manchester είχε ήδη αποκτήσει φήμη, με το παρατσούκλι Roofman. Η υπογραφή του: έμπαινε από τις στέγες σε καταστήματα fast food (με αγαπημένο στόχο τα McDonald’s), τρυπούσε την οροφή, εισέβαλε και λήστευε, συχνά κλειδώνοντας τους υπαλλήλους στον καταψύκτη. Πάνω από 40 περιστατικά. Η τόλμη και η σχεδόν θεατρική προσέγγιση του έδωσαν μία παράξενη γοητεία, ένας συνδυασμός εγκληματικής ευφυΐας και σουρεαλισμού.
Το 2000 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 45 χρόνια φυλάκισης. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Το 2004 απέδρασε. Το σχέδιο απλό αλλά τολμηρό, κρύφτηκε κάτω από ένα φορτηγό διανομής, χρησιμοποιώντας ένα κόντρα πλακέ καλυμμένο με μαύρη μπογιά, το οποίο κατασκεύασε στο εργαστήριο μετάλλου της φυλακής στο οποίο δούλευε.
Αυτό που ακολούθησε δεν το γράφει κανένα κινηματογραφικό σενάριο, όσο και αν προσπάθησαν οι δημιουργοί της ταινίας. Για περίπου έξι μήνες, ο Manchester ζούσε κρυμμένος μέσα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών Toys “R” Us στη Βόρεια Καρολίνα. Υιοθέτησε το ψευδώνυμο John Zorn (δεν ξέρουμε πώς νιώθει ο τζαζίστας John Zorn για αυτό…), έκλεβε τροφή, χρησιμοποιούσε ενδοεπικοινωνία για να παρακολουθεί τους υπαλλήλους και δημιούργησε ένα μυστικό καταφύγιο στον διπλανό άδειο χώρο του καταστήματος ηλεκτρονικών Circuit City. Πήγαινε μέχρι και στην εκκλησία. Εκεί γνώρισε και μια γυναίκα, την Leigh Wainscott, η οποία δεν ήξερε τίποτα για την πραγματική του ταυτότητα.
Τελικά, η τύχη του τελείωσε. Η αστυνομία τον εντόπισε με αποτυπώματα και συνελήφθη στο σπίτι της γυναίκας που τον φιλοξενούσε. Καταδικάστηκε ξανά για απόδραση, κλοπές και άλλες κατηγορίες.
Αυτό που κάνει την ιστορία του Manchester τόσο συναρπαστική δεν είναι απλώς η τόλμη των εγκλημάτων του, είναι οι αντιφάσεις. Ένας πρώην στρατιώτης που μετατρέπεται σε διαρρήκτη, ένας άντρας που ζει κρυμμένος μέσα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών, η προσπάθεια να χτίσει μια δεύτερη ζωή με ψέματα. Ένας άνθρωπος μόνος, καταδικασμένος όχι μόνο από το σύστημα, αλλά κι από τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο Manchester εκτίει ακόμα την ποινή του, τόσο στη φυλακή όσο και στη συλλογική μνήμη. Αλλά η ιστορία του μας αναγκάζει να αναρωτηθούμε. Τι σημαίνει απόγνωση; Τι σημαίνει πραγματικά “δραπέτευσα”; Και, τελικά, πού μπορεί να βρει κανείς καταφύγιο;
